معنی روان متن«معرفت آفریدگار»:
این همه انسان را که مشاهده می کنید؛ همگی دارای خالقی هستند که آنها را آفریده است و به آنها نعمت داده است. انسان باید آفریننده خود را بپرستد و به خاطر نعمت هایی که به او داده است شکر کند.
تفکر درباره ی کار آفریننده و مخلوقات او باعث روشنایی دل می شود و تفکر نکردن در اینباره دل را تاریک می گرداند و نادانی باعث گمراهی می شود.
معنی روان شعر:
۱.باد بهاری از طرف چمنزار شروع به وزیدن کرد***و دوباره صدای آواز پرندگان آوازخوان به آسمان رسید.
مَرغزار: چمنزار گردون:آسمان ناله: آواز مُرغِزار: مرغی که آواز می خواند.
- برخیز و باد بهاری را غنیمت بشمار***همینطور آواز موزون(دارای وزن و آهنگ) پرندگان و بوی خوب لاله زار ها را (غنیمت بشمار).
خیز:برخیز جنبش: حرکت ربیع:بهار موزون: خوش آهنگ، دارای وزن مرغ: هر نوع پرنده
- تمام گل ها و برگ ها(گیاهان) خدا را یاد میکنند***بلبل و قمری(پرندگان) هم چیزی جز ستایش پروردگار نمی خوانند.
قمری: یاکریم(نوعی پرنده)
- در چشم انسان عاقل و دانا برگ درختان مانند کتابی درباره ی معرفت و بزرگی خداوند است.
هوشیار: عاقل